Kiedy jest się młodym i pięknym, bywa się bardzo okrutnym.

 To dobrze, kiedy człowiek jest wrażliwy, ale wyobrażam sobie, że żyje się wtedy ciężko.

 Saiph, ty za to jesteś zabawny jak zardzewiała siekiera...

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Suma kątów za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360.

 Życia nie należy brać zawsze tak śmiertelnie poważnie, inaczej nie jest godne tego, aby je przeżyć.

 Zakończenie to najlepsza część każdej historii.

 Z nim jest cudownie. Tak ciepło mnie obejmuje i szepcze do ucha miłe słówka. Już nadchodzi ten wspaniały moment... jeszcze kilka sekund..


I nagle uświadamiam sobie, że jestem na matematyce.

 Sześćdziesiąt dwa tysiące
czterysta powtórzeń przeradza
się w jedną prawdę.

 Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu.

 Życie jest nam dane. Mamy żyć dla samego życia.