Przekleństwem jest mieć ręce, a nie mieć nimi kogo objąć.

 ...żyje się tylko w tych chwilach, kiedy się kocha.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Nie ma żadnego piekła oprócz tego, jakie ludzie sobie nawzajem gotują.

 Nie jestem takim tchórzem, aby się bać myśli, że się boję.

 Czego innego można chcieć od życia prócz tego, by jeszcze trwało?

 Swój świat odnajduje,
kto się w świecie zatracił.

 Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Gdy zamknie się książkę, trzeba znów powrócić do rzeczywistości.

 Być niedocenioną to świetna rzecz.

 Czytelnik żyje tysiącem żyć zanim umrze. Ten zaś, kto nie czyta – tylko jednym.