To dobrze, że jest miłość. Jest lepsza od nadziei. Nie ...

 On: Nie umiem bez Ciebie żyć.
Ja: W takim razie będziesz musiał umrzeć.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Jeśli ktoś stawia warunki, to nie miłość.

 Opowieść to mapa, która stała się terenem.

 Zbyt wiele książek w jednym miejscu, a kto wie, do czego mogą być zdolne?

 Marzenia potrafią być niebezpieczną rzeczą.

 - Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?

– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.

– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej.

Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.

– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy.

 ,,-Życie zawsze jest takie ciężkie, czy tylko, gdy jesteś dzieckiem?
- Zawsze"

  Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.

 W każdej sławie zawsze jest trochę niesławy.