
Myślę więc jestem - to powiedzenie intelektualisty, który nie docenia ...
Myślę więc jestem - to powiedzenie intelektualisty, który nie docenia bólu zębów.
Czas to kartoteka z nieskończenie wieloma fiszkami.
Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.
Tam, gdzie nie ma walki, nie ma siły.
To, co niebiańskie, musi wrócić do nieba.
Kocham Cię, bo cały wszechświat sprzyjał mi w tym, bym mógł Cię poznać.
Wiem, że jestem człowiekiem trudnym, ale jeżeli można w ogóle mówić o pozytywnych stronach mojego charakteru - jest to chyba wierność, której umiem dokazać ludziom, jeśli ich kocham i lubię.
Czasami czuje się bardzo skomplikowana dla samej siebie.
Moja szansa na powodzenie rośnie z każdą próbą.
Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.
Najważniejsze jest nie musieć.