Szczęśliwi czasu nie liczą.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.

 Muzyka, lekarstwo i trucizna, ale przede wszystkim wierna towarzyszka życia.

 Lepiej być z kimś, kto kocha nas za to, jacy jesteśmy, a nie za to, jak wyglądamy.

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.

 Bo ja jestem kolekcjonerem wyzwań, rzeczy, które się wydarzą i nie przywiązuję wagi do spraw, które minęły. Mam słabą pamięć.

 Jak w każdym głupim narodzie samodzielne myślenie jest przestępstwem.

 Podążaj za białym królikiem.

 Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?

 Zróbcie coś dla mnie - nigdy się nie zmieniajcie.

 Jezu ! - To tylko ja, chodź już mi mówiono, że podobieństwo jest uderzające.