Niezależnie od obrotu Ziemi wszyscy żyją w snach.

 Kocham zapach miasta po burzy.
Wszystko jest wówczas takie świeże,
oczyszczone, obmyte z grzechu.
To daje nadzieję.

 Urodą jest to, co pozostaje, kiedy już spłynie tusz do rzęs.

 (...) punkty widzenia lekarza i pacjenta nie mają ze sobą nic wspólnego.

 Wśród słów nie ma strzelców wyborowych. Liczy się tylko cały oddział.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.

 Nie chcę cię martwić, ale życie nigdy nie jest proste. Jest porąbane, a potem się umiera.

 Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.

 Każdy z nas jest światem, o którym tylko sam może opowiedzieć.

 Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

  „Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.”