Umierając, jeszcze żyjemy.

 Nie można czekać w nieskończoność na osiągnięcie
doskonałości. Trzeba opuścić bezpieczne schronienie i ruszyć
naprzód, padając i powstając wraz z innymi.

 Czasami człowiek chce być głupi, jeżeli to pozwala zrobić coś, czego mu wzbrania mądrość.

 Zanurz kota w kropielnicy. Jeśli się rzuca, opętał go Diabeł. Jeśli nie, to znaczy, że jest do niczego.

 Nagle dowiadując się, że umieram, przestałam bać się żyć.

 Okłamujemy się, żeby nie płakać.

 Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas.

 Cała mądrość nie mieści się w jednej głowie.

 Co jawnie darujesz, potajemnie będzie ci zwrócone.

 Możemy być tylko tym, kim jesteśmy, nikim mniej, nikim więcej.

 Czas upływa, a my upływamy wraz z nim.