Każde nieznane dokądś prowadzi.

 Ile niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych.

 Na bieżni wiodącej do szczęścia brak linii mety.

 Nie widziałam już nic prócz ciemności.

 Wszystko co robimy kończy i zaczyna się od nas.

 Pragnę malować tak, jakbym fotografował sny.

 Wokół same bloki -
tu jak labirynt niespełnionych snów.

 Sensem istnienia człowieka powinno być dążenie do osiągnięcia harmonii z Bogiem i pomaganie innym, tym którzy naszej pomocy potrzebują, poprzez nasze całkowicie altruistyczne zachowania i działania.

 Doceniam waszą uprzejmość, ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.

 Za kilka dni, któż o tym wie, może się zdarzy coś co nie zdarzyło się.

 Nie ma nic gorszego, jak kiedy zamieszaniu ulegnie umysł prosty i nieskomplikowany.