Ucieczka jest zawsze haniebna, ale czasem zbawienna.

 Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.

 Przeszłość może czasem sprawić, że nie będziemy zauważać, co dzieje się wokół nas.

 Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne niebo.

 Serce miałem jakby wszędzie naraz.

 Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Przyznanie się, nawet przed samym sobą, do swoich marzeń - tych prawdziwych - jest niebezpieczne.

 Póki człowiek zdrowy, i woda mu słodka.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

 Prawo jest po stronie zwycięzcy, a ustawami naszymi są granice naszej mocy.