Tylko ci, którzy mają duszę, zastanawiają się nad tym.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.

 Największe zło rodziło się w ten sam sposób, w jaki umarło największe dobro.

 Sen jest najposilniejszym składnikiem uczty życia.

 To, czemu stawiasz opór, nie ustępuje.
Kiedy odpuszczasz, wtedy to, co usiłowałaś
od siebie odsunąć, nagle prze w twoją stronę.

 Nie za dużo samotności, nie za dużo towarzystwa. Złoty środek, oto prawdziwa mądrość

 Uczucia zawsze są śmieszne, a szczególnie wówczas, kiedy dostaną się w ręce osób niepowołanych.

 Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.

 Dopóki świat się kręcił, wiedzieliśmy, że wszystko jest w porządku.

 Dziś to nie ciemność mogła cię dopaść. Groźni byli ludzie czający się w mroku.