Tylko ci, którzy mają duszę, zastanawiają się nad tym.

 Takie szczęście nie może długo trwać, pomyślał. Jest zbyt wielkie.

 Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.

 Czy ja wariuję? Czy tak to się zaczyna? Czy jestem jak ten ręcznik papierowy, który po zmoczeniu rozlatuje się, rozpada? Cienka błonka normalności.

 Nie zawsze chcę wiedzieć dokąd podążam.

 Nie ma żadnego znaczenia,
z jakiego punktu startujesz,
ważne jest, dokąd zmierzasz.

 Słońce bez cienia jest mniej słoneczne.

 Po co jadę? Pani wie, że jadę po to, aby być tam, gdzie pani... Nie mogę inaczej.

 Uczucia nie znikają tylko dlatego, że wszystko skończone.

 Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.

 Ćwiczę bycie miłym,a nie stawianie na swoim.