Ale w życiu nie ma powtórek.

 Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.

 Dlaczego szczęście musi wyglądać tandetnie?

 Nie ma to jak szkoła, gdy chodzi o wdrożenie uwielbienia dla wielkich geniuszów!

 Sami tworzymy dramaty, z których się składa nasze życie.

 Podróż się liczy, a nie jej cel. Bo to w podróży mija nam czas. Cel jest na końcu i trwa chwilę.

 Bywają w życia takie chwile, kiedy własne myśli są ważniejsze od książek.

 Każdy dostaje tyle światła, żeby zobaczyć, co trzeba, a nie oślepnąć.

 Każdy dzień to wyścig, który już się rozpoczął.

 Pragnę przejść przez życie w taki sposób, by moja historia nie była kiedyś opowiadana ku przestrodze.

 Trwam już tylko po to, by widzieć Cię każdej nocy w snach. Za nami spokojna tafla jeziora i Ty bosa idziesz do mnie.