Przepraszam, stary. Nie chciałem cię zabić.

 W świecie według Garpa wszyscy
jesteśmy przypadkami beznadziejnymi

 Przyjaźń rodzi się w momencie,
gdy jedna osoba mówi do drugiej:
"Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja".

 Każdy musi sam stawić czoło swojej doli, bo w decydującej chwili każdy jest sam.

 Nigdy nie puszczam w niepamięć słów, które zadają ból.

 Na bieżni wiodącej do szczęścia brak linii mety.

 Im dłużej żyjemy, tym dłuższy cień rzucają ściany naszego więzienia.

 Podświadomość ma niezawodne sposoby na rozwiązanie każdego problemu.

 Myślę, żę w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.

 Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...