Szczypta ciebie weszła we mnie i na zawsze mnie zatruła.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Zawsze miałeś odwagę mówić to, co czujesz. Potrafiłeś spytać się palącej papierosa kobiety: Czy pani chce umrzeć? Dlaczego pani pali? Miałeś wtedy ze trzy latka. Co się stało z Twoją mądrością życiową? Odpowiem Ci. Zamieniła się w cwaniactwo. To tyle.

 
Samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Niekiedy śmiech pomaga przetrwać trudne chwile (...).

 Żadna walka nigdy jeszcze nie udowodniła, że ktoś ma rację lub że jej nie ma.

 Dopóki żyjesz, istnieje szansa.

 Zaledwie człowiek coś w życiu zrobi lub osiągnie, a już mu się to wszystko rozlatuje.

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.

 Skrył łzy gdzieś głęboko, tkwiły tam i gryzły jak drobinki szkła.

 Problem polega na tym, że zło nie zniknie — stwierdzi
ła. — Nawet gdy zasłonimy oczy i uszy, nadal będzie istniało.