Ja zauważałam nanosekundy bez niego.

 Oto, co jednoczy ludzi, pomyślał Iwan. Nie śmierć. A nienawiść.

 Wyjątkowe okoliczności wymagają wyjątkowych rozwiązań.

 Wielkie rzeczy można osiągnąć cierpliwością i czujnością.

 Przemoc to upadek rozumu.

 Nienawidziła swej miłości, ale nie potrafiła się od niej uwolnić.

 Patrzycie, a oczu nie macie, słuchacie, a uszy wasze głuche.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Miłość to rzeczownik oznaczający zobowiązanie.

 Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.