Człek zdechnie, a robota zostanie.

 Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Tylko niczego się nie da zapomnieć. Po prostu nie da.

 Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu.

 Dobre uczynki mają większą moc niż słowa, bo mówić może każdy, ale niewielu wykona to co powie...

 Z każdym dniem rozumiał coraz lepiej, że ludzie są zdolni. Zdolni do wszystkiego.

 Nie, to nie nadzieja. Ona łączy się z myślą, że masz jeszcze szansę. To, co widziałam w jego oczach, było tęsknotą.

 Ból jest święty i należy go uszanować milczeniem i samotnością.

 Dzieci, pijacy i psy po prostu wyczuwają dobrego człowieka.

 Epidemia depresji jest po części ubocznym skutkiem naszego uzależnienia od szczęścia.

 Czasami są tylko dwa wyjścia: dobre i złe.

 Wybaczając, stajemy się gotowi
do tego, by pozwolić sobie i innym na bycie po prostu ludźmi.