
Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry.
Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry.
Żyje się chwilą, a czas jest tylko przezroczystą perłą wypełnioną oddechem.
Tu spoczywa ten, czyje imię pisane było na wodzie.
Lepiej patrzeć w bok, niż zamykać oczy w obawie przed nieuniknionym.
Przyjaźni czy też płynącego z niej spokoju nie należy lekceważyć. Po oddychaniu, jedzeniu i spaniu - przyjaźń jest jednym z warunków koniecznych do życia.
Życie jest po to, żeby je przeżyć.
Płacz niczego nie załatwia.
Godzina umarłych, tak to nazywali. Tuż
przed świtem. Wtedy umierają ludzie.
Trzeba spacerować, trzeba zatrudniać ducha, podobnie jak ciało. Duch potrzebuje aktywności. Gdy duch jest bezczynny, zaczyna kwaśnieć, rozkładać się. Jak ciało.
Ludzie nie dlatego przestają się bawić, że się starzeją, lecz starzeją się,
bo przestają się bawić.
Rzeczy ciekawe nie przychodzą łatwo.