Jestem powołana do macierzyństwa.

 Prosiaczki zrobiły to, co robią prosiaczki, z własnych, prosiaczkowych powodów.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Ten śmiech będzie tryumfem naszej szczerej sztuki nad naszym kłamanym życiem.

 W życiu są tylko opowieści.

 Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej.

 Bo kiedy człowiek nic nie może,to zawsze może się jeszcze oszukać.

 Niestety, brak chęci do życia nie wystarcza, by mieć ochotę na śmierć.

  Za dużo myślisz o głupotach. Ale przecież o czymś muszę myśleć. Wszystko jedno o czym. Chcę czymś wypełnić pustkę w głowie.

 Świat jest niedokończonym obrazem.

 Jak to dobrze, że zawsze jest jeszcze jedzenie.