
„Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.”
„Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.”
Wśród sześciu miliardów ludzi nie ma nikogo, kto by urodził się "po nic".
Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.
Jedyne więzienie, jakie naprawdę Cię ogranicza, istnieje w Twoich myślach.
Umysł rozkazuje ciału i ono jest posłuszne. Umysł rozkazuje sobie samemu i natrafia na opór.
Jestem przygotowana na niewyobrażalny koszmar, jednak rzeczywistość jest jeszcze gorsza.
Nie zależy brać za pewnik czegoś, co jest tylko prawie pewne...
W korowodzie myśli zasypiając, broniąc się przed tym, do czego serce chciałoby wracać.
Wreszcie zrozumiałem, co to znaczy ból. Ból to wcale nie znaczy dostać lanie, aż się mdleje. Ani nie znaczy rozciąć sobie stopę odłamkiem szkła tak, że lekarz musi ją zszywać. Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszać ani ręką, ani nogą ani nawet przekręcić głowy na poduszce.
Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.
To, za czym się tak tęskniło, bywa czasem, a nie miejscem.