Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez ...
Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie mogę zmienić przeszłości.
Życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali. Wszystko polega na tym, aby wiedzieć, co należy zapomnieć.
Tylko wielkiego człowieka stać na przeprosiny.
Grzech nie leży w pokusie.
Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?
Wszyscy każdego dnia przemierzamy
niebo i wszyscy brniemy przez piekło.
Niegodni umierają niegodną śmiercią.
Łzy są skutkiem czynów.
Religia to nie cyrk, z nieboszczykami wyskakującymi co chwila z grobów!
Dżentelmen zawsze puszcza kobietę przodem, cham – kantem.