
Wyobraźnia to złodziej buszujący w skarbcu trzeźwego umysłu.
Wyobraźnia to złodziej buszujący w skarbcu trzeźwego umysłu.
Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?
Nie mogę udawać, że podoba mi się ta wizja, lecz w życiu winniśmy czynić to co trzeba, a nie to, co nam odpowiada. Tego żąda od nas los.
Zrozpaczone kobiety nie są atrakcyjne. Zrozpaczone kobiety przegrywają.
Każdy musi sam stawić czoło swojej doli, bo w decydującej chwili każdy jest sam.
(...) mężczyzną należy mówić tylko tyle, ile muszą wiedzieć.
Miłość, którą zewnętrznie odtrącił, wbrew honorowi, sercu, wbrew własnej korzyści, teraz, gdy już dlań była niedostępna, opanowała wszystkie jego myśli.
W słabym najsilniejsza jest wyobraźnia.
To jest jak wybór między czekoladą a szpinakiem.
Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.
To nadzwyczajne, że wszystko zawsze okazuje się inne, niż się sobie wcześniej wyobrażało.