
Miłość to niesforny ptak, którego nikt nie może oswoić.
Miłość to niesforny ptak, którego nikt nie może oswoić.
Miłość kpi sobie z rozsądku.
I w tym jest jej urok i piękno.
Nie wszystko co piękne musi kosztować majątek.
Nie spotkają się już nigdy w odpowiednich proporcjach słowa i dotknięcia; smaki i zapachy; temperatura i światło. Żeby aż tak, nie do wiary, poczuć i posmakować.
Jestem wyjątkowo cierpliwa pod jednym wszelako warunkiem – że w końcu wyjdzie na moje.
Dziś – Jutro – Pojutrze. Dziś – sabotaż, jutro – powstanie, pojutrze – Polska.
(...)zmieniałem się w kałużę głupoty.
Na końcu i na początku jest samotność.
Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba.
A może był stworzony
By trwać choć jedną chwilkę
Obok twego serca?
Nie wierz we wszystko, co słyszysz.