Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.

 Poczuła się kochana, i to sprawiło, że straciła głowę.

 Istnieją dwa rodzaje ludzkiego cierpienia. Takie, które nas goni, oraz takie, za którym my uporczywie gonimy.

 Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.

 Budził przerażenie, to prawda, ale jakże często zdarza się, że ludzkie twarze nie pasują do człowieka, jak gdyby ktoś
mylił się przy ich rozdawaniu.

 Tanecznym krokiem zbliżało się do mnie coś zielonego.

 Wielki jak światy. Stary jak Czas. Cierpliwy jak cegła.

 Ciężko jest być młodym. Są takie rzeczy, na które nawet myślenie nie poradzi.

 Normalność to iluzja.
To co jest normalne dla pająka...
jest chaosem dla muchy...

 Te podróże w mroku
Już bez powrotu

 Piękne sny nie trwają wiecznie...