Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.

 Są dwa rodzaje ludzi, tacy, co lubią spać od ściany, i tacy, którzy lubią spać z tymi, co ich zepchną z łóżka.

 [...] ludzie kochają się tak długo, jak długo chcą się całować w usta.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą żeby mnie obudzić.

 Nadmiar smutku się śmieje. Nadmiar radości płacze.

 Postęp to największa złośliwość Matki Ziemi.

 Jestem sama w sobie jedna i jedyna.

 W ŻYCIU BOWIEM ISTNIEJĄ RZECZY,
O KTÓRE WARTO WALCZYĆ DO SAMEGO KOŃCA.

 Tak naprawdę, to nie ty mnie obchodzisz, ale wzruszenie którego doznaję, kochając cię.

 Widzisz to kłamstwo, ten fałsz co wypływa spod ich słodkich słów?
Zapamiętaj. Od takich z daleka.

 Nie bój się rzeczy, które może nigdy się nie wydarzą.