Gdy się kogoś kocha, trudno zamknąć drzwi optymistycznym nadziejom.

 Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą.

 Ważniejsze jest nie zwycięstwo, lecz właściwe wykorzystanie zwycięstwa.

 Dosis sola venenum facit (tylko dawka czyni substancję trucizną).

 Chce się poczuć w końcu gdzieś dobrze, wiedzieć, że tam pasuje, być częścią czegoś.
Czegokolwiek.

 Prawo serii. Jak się wali, to wszystko naraz. Podobno tak właśnie działa.

 Zło czynione przez ludzi ich przeżywa. Dobro częstokroć ginie pogrzebane z ich kośćmi.

 W skali wszechświata to drobiazg.

 Nie ukrywam, że lubię marzenia, których realizacja jest możliwa, byleby mocno się postarać. Już samo staranie się daje wtedy satysfakcję.

 Nic tak nie sprzyja mądrej i rzeczowej dyskusji, jak atmosfera pieniądza.

 Kiedy ci coś zabierają, nawet jeśli to gówno, jednak boli. Nawet jeśli wycinają ci guz, zostaje blizna. A noc jest widocznie najlepszym czasem, żeby ją rozdrapywać.