Czasem życie mści się na człowieku, dając mu to, czego ...
Czasem życie mści się na człowieku, dając mu to, czego chce.
Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.
A ja myślałem, że to śmieci,
Że to gówno z nieba leci,
A to Sowieci! Sowieci!
Kryj się, kryj!
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
Należymy do gatunku składającego słowa jak ryba ikrę, produkujemy więcej kultury, niż jesteśmy w stanie przetrawić.
Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.
Co za wiele, to niezdrowo.
Każdy lot zaczyna się spadaniem.
Po Bogu, Shakespeare stworzył najwięcej.
Nigdy nie porzucaj nadziei.
... żaden dobry uczynek nie
uchodzi bezkarnie...