Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Lubię porządek. To moje marzenie. Świat, gdzie wszystko byłoby ciche i nieruchome, a każda rzecz na swym ostatecznym miejscu, pokryta ostatecznym kurzem.

 Zdarza się, że człowiek mówi rzeczy, których wcale nie myśli.

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł, tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.

 W realnym świecie wszyscy zmuszają się nawzajem do różnych rzeczy.

 Każdy wybiera sobie raj, który jest piekłem dla innych.

 Jeżeli wpadłeś w tarapaty- przejmij inicjatywę.

 Gdybym widział cię codziennie do końca świata, zapamiętałbym jak wyglądałaś dzisiaj.

 To niemożliwe, a co więcej - nieprawdopodobne.

 Ty wiesz, jak skończy się twoja historia?