Świat przeszkadza mi w życiu.

 Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

 Po jakimś czasie po prostu odpuściłam, po raz kolejny tracąc coś cennego.

 W gruncie rzeczy wcale mi się nie podoba ta konwencja braku konwencji.

 Nikt nie może tknąć serca wiedźmy.

 Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 A ja chcę po śmierci spokojnie sobie nie żyć..

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 - Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.

Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.

 Zrozpaczone kobiety nie są atrakcyjne. Zrozpaczone kobiety przegrywają.

 Najlepszym sposobem na uleczenie własnego bólu jest uleczenie bólu kogoś innego.