Sami tworzymy dramaty, z których się składa nasze życie.

 - Ludzie kochają to, co czego są przyzwyczajeni.
- Nie. (…) Ludzie powinni kochać to, co potrzebuje miłości. W ten sposób mogą to uratować.

 (...) marzenia i rzeczywistość nie zawsze oznaczają to samo.

 Ale najbardziej chcę ci podziękować za to, że wtedy ode mnie odszedłeś. Gdybyś tego nie zrobił, moje życie wyglądałoby zupełnie inaczej.

 (…) miłość bardziej przypomina nienawidź niż przyjaźń.

 Twoje usta nawet świętego sprowadziłyby na złą drogę.

 Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca i najstraszniejsza rzecz, jaką może czynić człowiek – i dodał, przybierając jeden
ze swych oszczędnych uśmiechów: - Czytanie także

 Co ta piękność w człowieku znaczy? niewarta cekina... dziś jest, jutro po niej ani śladu...

 Utrata nadziei to piekło i właśnie się o nie otarłam.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.