Życie człowieka zdmuchnąć, jest to tyle, co zliczyć jeden.
Życie człowieka zdmuchnąć, jest to tyle, co zliczyć jeden.
Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
- Może umrzeć.
- Gorzej. Może to przeżyć.
- Nie rozumiem. Jeśli ty zapłacisz mi dwieście złotych za Dorotę, to będziesz mogła rozkazać jej czyścić twoje buty? To nielogiczne. Jakim prawem?
- Prawem silniejszego. Siła i przemoc nie są logiczne, ale kręcą całym tym światem.
Pojęcie dobra i zła nie zmienia się z dnia na dzień.
Mam taką teorię, że z wiekiem tracimy zdolność do bycia szczęśliwym.
Książki to parawan i tym są też dla mnie.
Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.
Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.
Przyjaciele popełniają czasem błędy.
To nie oznacza, że mają przestać się przyjaźnić.
Nie nawadze nieśmiałych chłopaków :\