Dopóki zwycięstwo jednych w klęsce drugich, dopóty żadna klęska nie ...

 Bezmyślnym życiem żyć człowiekowi nie warto.

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 Ja napisałbym rzecz okrutną i żałosną, podejrzewam, że serce się nie starzeje.
U niektórych nawet z wiekiem rozkwita, dwadzieścia lat temu byłem bardziej
oschły i brutalny niż dzisiaj.
Czas, który innych wysusza, dodał mi kobiecości i dobroci. Bardzo mi się to nie podoba. Czuję, że krowieję. Byle co
mnie wzrusza. Wszystko wyprowadza
mnie z równowagi. Jestem jak trzcina, najmniejszy zefirek jest dla mnie wichurą.

 Celem nie jest koniec drogi, tylko posuwanie się naprzód.

 Kolejny dzień dobiega końca, nastaje noc. Mrok jest tak przewidywalny, prawda?

 Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli we mnie mój potwór.

 Szukałeś mnie? - spytała go pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.

 Darząc uśmiechem uszczęśliwiasz serce. Uśmiech bogaci obdarzonego nie zubożając dającego.

 Na wojnie nie obejdzie się bez wielkiego ryzyka.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.