
Często jedyny ratunek, to właśnie dno, od którego można się ...
Często jedyny ratunek, to właśnie dno, od którego można się odbić.
Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?
Posiedźmy tu dziś wieczór, choćby nie było nam sądzone nigdy już zasiąść razem.
Aby utrzymać przy życiu te cześć mojej istoty, muszę być blisko tego, co ją zabija.
Moje miejsce jest obok ciebie, twoje obok mnie.
Kto jest dobry? Kto zły?
Nie ma ludzi dobrych i złych,
są tylko złe lub dobre uczynki.
I ludzie, którzy miotają się między nimi.
Na pewnym etapie wyczerpania, przypomniałem sobie, rzeczywistość przestaje dotyczyć rzeczy i staje się słowem. Na pewnym etapie cierpienia ból pozwala nam dostrzegać w pełni bezpośrednie piękno każdej chwili.
Dobre rzeczy nigdy nie trwają długo. Za to przykre ciągną się bez końca.
Ślepiec patrzy głębiej niż inni.
Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego trudno nam dojrzeć prawdę.
Związek to delikatna pajęczyna, misterna sieć zaufania, tak cienka, ze może ją zerwać podmuch wiatru - a jednak rzucamy się w nią beztrosko i dziwimy się, kiedy pęknie..