Nie pytajcie mnie, jak wyglądała moja matka: czy można opisać słońce? Z mamy promieniowało ciepło, siła, radość. Bardziej pamiętam te odczucia niż rysy jej twarzy. Przy niej śmiałem się i nic złego nie mogło mi się przytrafić.
Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są oddać nawet życie.
Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.
Niekiedy zemsta i powinność są jednym.
Dyscyplinę budują konsekwentnie realizowane małe akty odwagi.
Do wróbla nie strzela się z armat.
Nikt przecież jeszcze nie udowodnił, że piekło jest pod ziemią.
Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.
Żółw Się Rusza.
Trzeba być zakochanym, aby uwierzyć w anioły.
Czerń to brak koloru.
