Nie pytajcie mnie, jak wyglądała moja matka: czy można opisać słońce? Z mamy promieniowało ciepło, siła, radość. Bardziej pamiętam te odczucia niż rysy jej twarzy. Przy niej śmiałem się i nic złego nie mogło mi się przytrafić.
- Gdzie byłaś?
- Daleko stąd.
- To jedno z moich ulubionych miejsc.
Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.
Jestem sama w sobie jedna i jedyna.
Tęcza, to obietnica Boga, że nie będzie już padać.
Zaufanie. Wiara. Otucha. Poleganie na kimś. Pewność. Ochrona. Bezpieczeństwo. Słowa - Może coś one i znaczą w innym wszechświecie.
Obłęd to konieczność tworzenia obrazu swojego życia na podstawie relacji otoczenia.
jeśli chcesz mnie zatrzymać, wymów moje imię.
Na horyzoncie zawsze czeka nas coś niemiłego.
Tak długo opakowywałem się w milczenie,
że trudno mi się rozpakować w słowach.
Każdy powinien umierać w czyiś ramionach.
