Nie pytajcie mnie, jak wyglądała moja matka: czy można opisać słońce? Z mamy promieniowało ciepło, siła, radość. Bardziej pamiętam te odczucia niż rysy jej twarzy. Przy niej śmiałem się i nic złego nie mogło mi się przytrafić.
Blizny to mapa bólu, ukrytego zbyt głęboko, aby pamiętać.
Nic nigdy nie było dla mnie zbyt dziwne.
Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.
W polityce jest czasem jak w gramatyce:
błąd, który popełniają wszyscy,
zostaje w końcu uznany za zasadę.
Wilki nie przejmują się tym, co o nich sądzą barany.
Żyjemy tylko po to, aby umrzeć .
Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.
Powinni wynaleźć kamizelki ochronne na duszę, nie tylko na ciało...
Tak długo opakowywałem się w milczenie,
że trudno mi się rozpakować w słowach.
Cokolwiek sprawia Twojemu sercu radość, stanowi właśnie taki kierunek,
który Twoje życie powinno obrać.
