Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.
Najważniejsze są
wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic,
wspomnienia wciąż
żyją.
Przecież kochać można tylko to, co nieposłuszne.
Jakże nisko upadają wielcy.
Nie ma ucieczki od wstydu, jak tylko w inny wstyd.
Historia uczy, że tyrania nigdy nie trwała długo.
Tylko słabi bezustannie przepraszają.
(...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.
Polityka zamieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.
Klucz do szczęścia to starać się wykorzystać to, co przyniesie los, i być za to wdzięcznym.
