Rozsądnie jest wiedzieć tyle, ile się da, ale jeszcze rozsądniej jest utrzymywać innych w niewiedzy co do własnej wiedzy.
Jestem artystą, a moje dzieło to Ja.
Gdyby nie burze od czasu do czasu, nie bylibyśmy w stanie docenić słonecznych dni.
Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.
Pokonani zawsze pamiętają.
Gdzież są dzisiaj wczorajsi geniusze?
Nie ma po co mówić komuś, kto i tak nie słucha.
Dwa drinki. Dwie aspiryny. I jeszcze raz.
Jak łatwo przyzwyczaić się do tego, że nic nas nie łączy.
Tak zorganizować nasze życie, aby było tajemnicą dla innych, aby ten, co nas zna, tylko nas nie znał mniej od innych.
