Życie tam, gdzie nie pasujemy, to jedna z najsmutniejszych pomyłek ...

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Róż było w tym wszystkim niewiele, głównie kolce.

 Nie możesz ratować innych, dopóki nie uratujesz siebie.

 Nie ma żadnego przed ani żadnego po. Jest tylko to, co dokończone, i to, co niedokończone.

 Im większa miłość, tym większa tragedia. Te dwa elementy zawsze idą w parze.

 Ten kto skacze do nieba, może upaść to prawda. Ale może też poszybować w górę.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Wyczekiwana przyjemność smakuje lepiej.

 Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.