Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają ...
Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie jestem niewolnikiem swojej reputacji.
W naszym życiu ludzie przychodzą i odchodzą. Nie wybieramy, kiedy i jak przychodzą i nie wybieramy, kiedy i jak odchodzą. Po prostu zbieramy doświadczenia, dajemy sobie z tym radę i żyjemy dalej. Tak to wygląda.
Im brzydsze czasy, tym więcej koloru tu, w środku, w człowieku. Tęskni się.
Kto chce żyć, musi trzeźwo patrzeć na świat...
Istna wariatka ze mnie. Ale cóż na to poradzę! Sądzę, że wyleczy mnie dopiero małżeństwo. Podobno w ogóle działa na ludzi trzeźwiąco.
Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.
Zawsze będę strzegł twojego serca, nawet gdyby to oznaczało, że moje musi przestać bić.
Wszystko, co dobre, zaczyna się od kota.
Modlitwy nie zmieniają świata, ale zmieniają ludzi, a ludzie zmieniają świat.
W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.