Życie tworzy opowieści.
Właściwie najważniejszą rzeczą jest nie osiągnięcie celu, ale to, czego się po drodze uczymy i jak się rozwijamy.
Marzenia są niebezpieczne: parzą niczym ogień i czasami potrafią spalić.
Kochać to znaczy być wrażliwym.
Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.
Zrobiłam, co mogłam, żeby nie zełgać i prawdy nie powiedzieć.
Ból domaga się, abyśmy go odczuwali - powiedział, cytując zdanie z Ciosu udręki.
Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.
Czas stanął w miejscu. Rozpoczęła się wieczność.
Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.
