Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co ...
Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
Udostępnij:
Inspiracje:
Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!
Każdy umiera, lecz nie każdy żyje.
Żyj, jakbyś miała umrzeć jutro, ale uprawiaj ziemię, jakbyś miała żyć wiecznie.
Gmach wznoszony na kłamstwie nie oprze się wichurze.
Zupa, jak to miała w zwyczaju, milczała niczym zaklęta, aczkolwiek w tym milczeniu dało się wyczuć wyraźne potępienie.
I dobrze wiem kim jesteś. Musiałem sobie tylko przypomnieć.
Zaufaj mi, jestem geniuszem.
Przeciwności losu powodują,
że jedni się załamują, a inni łamią rekordy.
Przeciętny człowiek, pomyślał, zjada przez pomyłkę czterysta trzydzieści insektów rocznie.
Ufałeś jej, a ona cię zdradziła. Po czymś takim długo się liże rany.