Samotność, samotność aż do granic obłędu.

 W miłości trzeba być samoukiem.

 Ci, co łyknęli trochę mądrości, są największymi głupcami.

 Świat jest komiczny dla tych, którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.

 Lustro jest czymś magicznym, jak kino. Zwłaszcza gdy gramy kogoś innego niż my sami.

 "Nigdy nie składam obietnic od tak
I mimo, że było już parę, które złamałem
To przyrzekam, że w dniach, które nam jeszcze pozostały
Będziemy szli wśród złocistych pól"

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

 Musisz pamiętać, że nic na tym świecie nie jest trwałe, panie Wu. Jedyną trwałą i pewną rzeczą jest nietrwałość.

 Największym dobrem człowieka jest to, że może zapominać, inaczej nie mógłby żyć zupełnie.

 To jego jedyna wada. Włazi mi do serca. Sprawia, że płaczę.

 Bądź jak woda – przystosowuje się do każdego naczynia, a może zniszczyć skałę.