Nie ważne do której kieszeni schowam klucze i tak znajdę ...

 Zostawili po sobie takie rany, które miały nigdy się nie zabliźnić.

 Żyj w grzechu, spowiadaj sie lub nie, ale nie wolno ci stracić wiary.

 Pamiętaj także o tym, że kochałam, i że to miłość skazała mnie na śmierć.

 A kiedy nie ma już
nadziei, czas staje się karą.

 Pułapką jest sądzić, że ma się prawo do szczęścia.

 On tak bardzo ją kochał. To straszne, tak kogoś kochać.

 Nie wystarczy kogoś kochać. Trzeba kochać odważnie. Trzeba tak kochać, aby nic nie mogło zabić tej miłości, ani złoczyńca, ani niecny zamysł, ani prawo - boskie czy ziemskie, nic.

 Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.

 Żałuję, że nie wiedziałem wówczas tego, co teraz wiem

 Jak przestać czuć upokorzenie, przestać cierpieć?