Prawdy największe są też banalne.

 Nie muszę czekać na pogodną noc, ani zadzierać głowy, żeby przyjrzeć się niebu.

 Moje dni upływają pomiędzy logiką, gwizdaniem, chodzeniem na spacery i stanami depresji.

 Już było źle, a sądziła, że może być dużo gorzej.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 jeśli chcesz mnie zatrzymać, wymów moje imię.

 Ja nie byłam gotowa na cierpienie.

 Nie ma pokoju bez sprawiedliwości,
nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia.

 Tam, gdzie nie ma walki, nie ma siły.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Lepiej czytać przy jedzeniu, niż nie czytać wcale.