Drogą wiodącą do nieba nikt nie dąży, a choć piekło ...

 Kultura bazuje na nieporozumieniu.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Jesteśmy ludzcy, kiedy grzeszymy. Ale stajemy się boscy, kiedy wybaczamy.

 Jednorodność jest estetyką głupców.

 (...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.

 Miłość nie leci z kranu jak woda, nie możesz jej odkręcać i zakręcać, kiedy tylko zechcesz.

 Świat bez miłości jest martwym światem.

  Kiedy mówiłem, pochylała się nade mną i wtedy czułem, że słowa są po to, by wargi kochanków zbliżyć do siebie, a w końcu nasze usta były już tak blisko, że nie trzeba było słów.

 A ponieważ chcę się cieszyć, cieszę się z byle czego zamiennie.

 Dotąd nie zdawała sobie sprawy, że zakochanie jest jak krok w przepaść: człowiek leci na łeb, na szyję i nigdy nie wie gdzie spadnie.