Miarą twej wiary jest miara bólu, który potrafisz znieść.

 Promieniując ciepłem niczym lodówka zapakowana lodem.

 Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś.
Płonąłem, tak bardzo, a Ty dałaś mi lód.

 Miasto było z papieru, ale nie wspomnienia.

 Bądź biegunem mojego pomylonego serca.

 Nienawiść to miłość, która poszła złą drogą.

 W naturze nie chodzi o zatrzymywanie starych rzeczy, ale o tworzenie nowych.

 Ciasna to chatka - dusza moja.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.

 Czy wiesz, jakie to uczucie, gdy w środku coś nieuchronnie gnije i człowiek sam to czuje?

 (...)dzisiaj człowiek musi się dobrze zastanowić, zanim wyjawi, w co naprawdę wierzy.