Najlepszym sposobem by kogoś uciszyć, jest pozwolić mu mówić.

 My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.

 Eunuch dotknął jądra prawdy.

 Prawdy największe są też banalne.

 "Ludzie sypiają ze sobą, nic ekscytującego. Zdjąć przed kimś ubrania i położyć się na kimś, pod kimś lub obok kogoś to żaden wyczyn, żadna przygoda. Przygoda następuje później, jeśli zdejmiesz przed kimś skórę i mięśnie i ktoś zobaczy twój słaby punkt, żarzącą się w środku małą lampkę, latareczkę na wysokości splotu słonecznego, kryptonit, weźmie go w palce, ostrożnie, jak perłę, i zrobi z nim coś głupiego, włoży do ust, połknie, podrzuci do góry, zgubi. I potem, dużo później zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja."

 Jeżeli zaczniesz się przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki.

 Los to coś, co wyciągasz jak słomkę. To szansa.

 Okazje są jak wschody słońca. Jeśli czeka się zbyt długo, można je przegapić.

 Umrę ci kiedyś.
Oczy mi zamkniesz.
I wtedy — swoje
Smutne zdziwione,
Bardzo otworzysz.

 Kiedy ludziom zależy na sobie, zawsze potrafią znaleźć jakiś modus vivendi.

 I właśnie to nadaje sens życiu: wiara.