Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Trudno dwóm panom służyć.

 Wilków się bać, do lasu nie chodzić.

 Była to noc, kiedy smutek może ogarnąć najweselszych ludzi, kiedy dla człowieka wrażliwego miłość staje się przedmiotem troski, nadzieja przeradza się w złe przeczucia, a z wiary zostaje zaledwie nadzieja .

 Tu i teraz jesteśmy ślepi i nigdy nie wiemy, co jest naprawdę ważne.

 Może to co powiem, wyda ci się głupie... ale w miłości nie ma miejsca na krytykę. W miłości nie ma miejsca na rozsądek.

 Zazdrosna miłość, odwieczne pożądanie, skryte w sercach

 Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.

 Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...

 Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.

 Żeby był, żeby chciał być, żeby nie zniknął.