Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Błogosławię was, moje dzieci... A niech was wszyscy diabli!

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Dobro czy zło jako takie są równie rzadkie, jak czysta czerń czy biel w przyrodzie.

 Bo wojna, unicestwiając miliony ludzkich istnień, udowodniła paradoksalnie, że właśnie ludzkie życie jest największą wartością.

 Widzisz to kłamstwo, ten fałsz co wypływa spod ich słodkich słów?
Zapamiętaj. Od takich z daleka.

 Stworzenia zgromadzone na dworze patrzyły to na świnię, to na człowieka, znów na świnię i znów na człowieka, ale nie można już było rozpoznać, która twarz do kogo należy.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Nie widziałem już nic
prócz ciemności.