Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki ...
Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.
Ci, którzy cierpią w milczeniu, nie znajdą miłosierdzia.
Ludzie słyszą to, co spodziewają się usłyszeć, a nie to, co się do nich mówi.
Gdzie nie ma dobrych starców, nie ma też dobrej młodzieży.
Żal bywa potwornie samolubny.
Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu.
Wiedział, że słowa mogą okazać się równie groźne, jak stal.
Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.
Racz nie pamiętać grzechów mej młodości i mych buntów.
Być człowiekiem to znaczy pragnąć tego, czego nie można mieć.
Jak widma, rozciekawieni i pełni ukrytego lęku, niby ludzie normalni wobec jakiegoś entuzjastycznego wybuchu w zakładzie dla obłąkanych