Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki ...
Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.
Udostępnij:
Inspiracje:
Oto one. Moje serce. Uśpione. Milczące. I pęknięte na idealne, równiutkie, doskonałe połówki.
Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu.
Wydawał z siebie ponury, beznadziejny dźwięk bezmiernej rozpaczy, najczarniejszej pod słońcem.
Może nie perfekcja życia, a jego chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?
Za każdym razem dostawałem policzek od rzeczywistości. Od upartej, absurdalnej, powtarzającej wciąż swoje, przerażającej i niemożliwej do zaakceptowania, nie dającej się pojąć rzeczywistości.
Przyjdź i już więcej nie odchodź...
Miej nawet mały rozum, ale swój.
[...] nawet szczęśliwe numery nie zawsze wygrywają.
Nie obawiaj się jutra, skoro dziś jeszcze się nie skończyło.
[...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.