Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z ...

 (...) przeznaczeniem niektórych tajemnic jest pozostać nierozwiązanymi.

 Czytając książki, chciała znaleźć się jak najdalej od samej siebie.

 [...] nie rozumiesz, czym jest przyjaźń lub wrogość. Lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni.

 Najedzony lew zapomina jak się poluje.

 Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?

 Lecz choćby oczy jej były na niebie, a owe gwiazdy w oprawie jej oczu, blask jej oblicza zawstydziłby gwiazdy.

 Możesz sobie jechać, jak daleko chcesz, jednak od samej siebie nie odjedziesz. Podróż nic nie pomoże na to, co nosimy w sobie.

 Myślisz sobie: Nigdy. Myślisz: Nie ja. Lecz jesteśmy zdolni do tego, czego się najmniej spodziewamy.

 A jutro od nowa się uchleję codziennością i obudzę się z kacem życia.