,,-Życie zawsze jest takie ciężkie, czy tylko, gdy jesteś dzieckiem? ...

 Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.

 Niektóre sekrety odsłaniają się tylko przed tymi, którzy są ich warci.

 Gdybym mógł, choć trochę, uczesać także i tę twarz - pomyślałem sobie, gapiąc się w
lustro - ale to się nie da.

 Większość szuka w miłości wieczystej ojczyzny. Inni, ale bardzo nieliczni, wiecznego podróżowania. Ci ostatni są melancholikami, którzy muszą obawiać się zetknięcia z Matką-Ziemią. Szukają kogoś, kto uchroni ich od smętku macierzy.

 Albowiem echo jest jak dusza głosu,
co się rozbudza w miejscach opustoszałych.

 Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi.

 Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 Nieśmiało budziła się we mnie nadzieja, że oto stąpam po wodzie, zamiast w niej tonąć.

 Nie ma nic bardziej ludzkiego niż emocje.

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.