Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 ...śniła każdej nocy o czymś, co bezpowrotnie zostało utracone.

 Są miejsca których nie mogę opuścić.
Pokoje bez drzwi i okien.
Odwieczna klatka z żeber.

 Każde nieznane dokądś prowadzi.

 Biegnę, ale nie rozumiem gdzie jestem ani od kogo uciekam...

 Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.

 Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

 Nie potrzeba tragedii albo wojny, żeby zrobić zawirowanie w życiu człowieka. Wystarczą wspomnienia.

 Jeśli się umie szukać, to w każdej szafie można zmaleźć trupa.

 Szczęśliwy nie jest ten, kto ma wszystko, tylko ten, który potrafi docenić to co ma...

 Matki już takie są. Nawet gdy ich dziecko walnie kogoś wałkiem w głowę, i tak pragną ochronić je przed deszczem.