Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu ...

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć

 Najpierw martw się o to, jak przeżyć. Później zastanowisz się jak żyć.

 Mój ojciec mawiał, że nie należy płacić za miłość, bo to upokarza kobietę, a ja chciałem zapłacić, aby ją upokorzyć, ale nie miałem pieniędzy...

 Wiele od Ciebie żądano. A jednak jesteś silniejsza, niż myślisz.

 Lenistwo może wydawać się atrakcyjne, praca daje zadowolenie.

 Czymże jest, Wilhelmie, sercom naszym świat bez miłości? Tym zapewne, czym byłaby bez światła latarnia magiczna. Ledwo wstawisz w nią lampkę, natomiast jawią się na białej ścianie barwne obrazy! A choćby były one tylko przelotnymi złudami, to jednak są nam szczęściem, stoimy jak młodziki
i z zachwytem patrzymy
na to cudowne zjawisko.

 Może obaj gramy pewne role, żeby jakoś przetrwać.

 Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

 Najbardziej wstydliwą rzeczą dla człowieka jest oszukiwać samego siebie.

 Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.