
Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu ...
Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu jest sobą i basta. I może właśnie temu zawdzięcza swoją siłę.
Może zamiast przygotowywać się do życia, warto troszkę pożyć?
Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.
Wybitne jednostka wyrasta ponad swoją epokę.
Nikt nie lubi prawdy prosto z mostu, chociaż jest o niebo bardziej interesująca.
Ludzie nie potrafili przeniknąć wzrokiem iluzji, lecz wyczuwali ją.
Ceną wspomnień jest wspomnienie smutku, jaki ze sobą przynoszą.
To, co płynie z głębi naszego serca, nie wymaga wysiłku.
Myślenie. Myślenie i samotność, bo nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam.
Praca nie hańbi.
Złość można przecież wykorzystać, to tylko rodzaj energii.