Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu ...

 Błogosławieni, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie ubierają tego w słowa.

 - Czujesz się lepiej?
- Nie - wymamrotał Isaac, ciężko dysząc.
- Tak to jest z bólem - odpowiedział Augustus, a potem spojrzał na mnie. - Domaga się, byśmy go odczuwali.

 Przyjmij dary od losu i niech szlag trafi całą resztę.

 ... gdy człowiek czuje się świetnie, to nie potrafi sobie wyobrazić, jak to jest czuć się podle.
A gdy człowiek czuje się źle, to z kolei nie potrafi sobie wyobrazić,
jak to jest nie tkwić po uszy w bagnie.

 Ponieś trudy oddychania dłużej w zepsutej atmosferze tego świata.

 "Poczuła nagle, jak bardzo go kocha. Może zawsze go kochała?
Możliwe. Nie mogła mówić ale pragnęła, żeby ją pocałował.
Chciała żeby wyciągnął rękę i przytulił ją. Usta, szyje, policzki.
Czekała. Jej skóra tęskniła."

 Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać - pamiętać już nie umiemy.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Nic nie izoluje człowieka bardziej niż jego własna przeszłość.

 Szukałeś mnie? - spytała go pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.