Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, ...

 Ano, cóż, paskudny otacza nas świat
-mruknął wreszcie.
-Ale to nie powód, byśmy wszyscy paskudnieli.
Dobra nam trzeba.

 Chyba każdy ma chwile, że się po cichu żegna i prosi Boga, żeby życia nie przegrać.

 Wspólne rzyganie, jak mało co, robi z ludzi wspólnych przyjaciół.

 Jeśli potrafisz zmienić wrogów w przyjaciół, będzie ci się lepiej żyło, kochanie.

 Tak naprawdę wszystko można. Pozbierać, przytulić, rozpocząć od nowa. Zasada jest prosta: wystarczy chcieć.

 Po każdym dniu trzeba postawić kropkę, odwrócić kartkę i zaczynać na nowo...

 Rzeczywistość to bardzo krucha rzecz.

 Czas poświęcony na rekonesans rzadko jest czasem straconym.

 Precz z nieśmiałością; dziś czuję w sobie odwagę!

 Każdy z nas ma dwoistą naturę: dobrą i złą, nosi w sobie łagodność i gniew, spokój i nerwowość, wiarę i jej brak, i tylko od nas zależy, którą z tych natur, które z naszych przyzwyczajeń dopuścimy do głosu. Wiem teraz, że ten, kto wybierze i zna swoją drogę jak ja i Daniela, a całą resztę pozostawia własnemu biegowi, staje się znowu jak dziecko – beztroski i roześmiany, mimo że siły gasną i słońce chyli się ku zachodowi…