Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.

 Łatwiej mówić pewne rzeczy, kiedy nie widzi się swoich twarzy.

 Twoja kobiecość jest taką samą bronią, jak sztylet i trucizna.

 Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.

 Zgaś słowa, zgasną emocje.

 Władza to nie parasol, który stawia się w kącie, gdy deszcz przestał padać.

 Pierwszą zaletą wojownika jest odwaga.

 Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny.

 Miarą twej wiary jest miara bólu, który potrafisz znieść.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Z tym, że wszystko się kończy. A to, co spokojne i normalne, z reguły kończy się pierwsze.